770 rocznica lokacji Bochni!

25 kwietnia uczniowie klasy VI udali się na wycieczkę edukacyjno – integracyjną do Bochni.

Postanowili upamiętnić 770 rocznicę lokacji naszego miasta powiatowego – Bochni.

W muzeum bocheńskim zwiedzili wystawę poświęconą św. Kindze i lokacji miasta, które miało miejsce 27 lutego 1253 roku. Odwiedzili także bazylikę, której fundatorką była św. Kinga.

Nie mogli oczywiście pominąć tężni solankowej, gdzie odpoczywali wdychając zdrowotny jod.

Fragment aktu lokacyjnego miasta Bochni z 27 lutego 1253 roku w przekładzie polskim Stanisława Fischera, opublikowanym w 1983 roku przez Oddział Bocheński Towarzystwa Przyjaciół Książki. Tekst przygotował do druku Jan Flasza. Maszynopis tłumaczenia znajduje się w zbiorach Muzeum im. prof. Stanisława Fischera w Bochni.

„W imię pańskie amen.

Ponieważ, jak mówi mędrzec, ludzie, którzy po upływie wieków po nas żyć będą, nie będą wiedzieli nic ani o tych sprawach, które już dziś minęły, ani o tych, które się z czasem wydarzą, jest przeto rzeczą konieczną przemijające wydarzenia pisemnymi świadectwami w pamięci potomnych utrwalić. Niechże więc wiedzą wszyscy, którzy o dokonującym się dzisiaj akcie wiedzieć powinni, że My Bolesław, z Bożej łaski książę krakowskie i sandomierskie, mając w pamięci wierne i miłe nam usługi, jakie nam wielokrotnie oddali i oddawać będą – da Bóg – w przyszłości wierni nasi Mikołaj syn Volkmara, niegdyś obywatela Legnicy, Mikołaj z Kijów, Idzi syn Henryka ze Słupi i Mikołaj z Głubczyc, i chcąc ich naszymi łaskawymi dobrodziejstwami zachęcić do jeszcze większej gorliwości w staraniach około podniesienia i wzmocnienia naszego księstwa – po dostatecznym rozważeniu całej sprawy z najjaśniejszą Panią Grzymisławą, matką naszą najdroższą, a za zgodą i radą przewielebnego w Chrystusie ojca pana Prandoty, biskupa krakowskiego, jak również wiernych naszych baronów, ustanawiamy i czynimy wymienionych mężów zasadźcami miasta, które postanowiliśmy ufundować i zbudować na terenie żup solnych, zwanych po polsku Bochnią, a po niemiecku Solna Góra – Salzberg, i chcemy równocześnie, ażeby ci zasadźcy, jak również mieszkańcy tegoż miasta posługiwali się bez ograniczeń tym prawem niemieckim, na którym jest lokowane miasto Wrocław…”

mgr Magdalena Piekło