Marzanna (czasem Morana lub Śmiercicha) to słowiańska bogini zimy i śmierci. Topienie marzanny ma symbolizować odejście zimy i powitanie nowo narodzonej wiosny. Pozbycie się kukły miało zapewnić urodzaj i sprawić, że po zimie znów odżyje roślinność, która da ludziom pożywienie. Dziś zwyczaj topienia marzanny kultywuje się głównie w przedszkolach i szkołach, jednak nie jest on już związany z pogańskimi obrzędami, a ma charakter zabawy dotyczącej powitania nowej pory roku. Odbywa się najczęściej 21 marca, czyli w pierwszy dzień wiosny. Przedszkolaki lub uczniowie własnoręcznie tworzą i przyozdabiają kukłę, a później topią ją w najbliższym zbiorniku wodnym, niekiedy wcześniej podpalając jej łachmany.
W tym dniu klasy II i III wyruszyły rozśpiewanym korowodem ze słomianymi kukłami nad Wisłę aby przepędzić złą zimę. Ze względów ekologicznych nie utopiliśmy marzanny ale przy pomocy naszego nieocenionego pana Stanisława spaliliśmy ją na ognisku. Jej koniec oznacza zatem początek pięknej wiosny.
mgr Halina Majka
Leave a Comment